Nalewka śliwkowa wg pani Elżbiety

Tagi

Elżbieta Kiewnarska, nalewka, pani Elżbieta, suszone śliwki, śliwówka, śliwki

Przepis trzydziesty ósmy z “Nalewek i likierów” Elżbiety Kiewnarskiej.

Nalewka na dwa rodzaje śliwek

Gąsior napełnić do trzech ćwierci jakiemikolwiek (sic!) bardzo dojrzałemi śliwkami (najlepsze są jednak dobre, soczyste węgierki), zalać wódką, spirytusem, lub pół na pół spirytusem i wódką, szczelnie zamknąć i trzymać na słońcu lub w cieple do nowego roku. W początku grudnia takąż samą ilość zwykłej wódki nalać na francuskie, suszone śliwki, biorąc ich dziesięć deka na litr wódki. Trzymać tę wódkę, szczelnie zakorkowaną, cały czas w cieple. Po pierwszym stycznia zlać oba płyny razem i zaprawić cukrem, a raczej syropem, zrobionym z pół kilo cukru i szklanki wody na każdy litr wódki. Śliwki suszone mocno wycisnąć przez płótno i dodać do nalewki. Śliwki świeże zasypać grubo cukrem, trzymać w cieple, często potrząsając gąsiorem. Gdy cały cukier się rozpuści, zlać płyn i dodać do nalewki, lub używać go, jak lekki likier do kawy.

Wódka na suszonych śliwkach wg pani Elżbiety

Tagi

Elżbieta Kiewnarska, pani Elżbieta, suszone śliwki

Przepis dwudziesty szósty z “Nalewek i likierów” Elżbiety Kiewnarskiej i ostatni z działu wódek niesłodzonych.

Wódka na suszonych śliwkach

Wyborna ta wódka, ma tę zaletę, że już w 24 godziny po zrobieniu nadaje się do użycia; chociaż, jak każda inna, stojąc dłużej, staje się coraz lepsza. Dziesięć deka najlepszych, francuskich śliwek suszonych porozrywać na kawałki, cztery pestki utłuc w moździerzu, złożyć to wszystko do butelki, zalać litrem dobrej wódki i postawić na słońcu. Kilka razy w ciągu doby płyn skłócić mocno. Po 24 godzinach można już wódkę zlać, przecedzić przez grubą warstwę waty i używać.

Śliwówka wg pani Elżbiety

Tagi

Elżbieta Kiewnarska, pani Elżbieta, śliwówka, śliwki

Przepis osiemnasty z “Nalewek i likierów” Elżbiety Kiewnarskiej.

Śliwowica

Śliwowica niesłodzona, jedna z najsmaczniejszych wódek, robi się ze wszelkiego rodzaju śliwek, zaczynając od małych lubaszek, a kończąc na późnych węgierkach. Ponieważ śliwki są owocem bardzo soczystym, należy je zawsze zalewać spirytusem, bądź zupełnie czystym, bądź dodając do niego najwyżej trzecią część przegotowanej i ostudzonej wody. Brać na wódkę owoc najdojrzalszy, nawet pognieciony, lecz nie stęchły i nie spleśniały, gdyż najlżejsza pleśń może zepsuć całą wódkę. Na wódkę trzeba mniej owocu, niż na nalewkę. Gąsior napełnić dojrzałemi lub nawet przejrzałem,i śliwkami, zalać do pełna spirytusem, dodając trzecią część wody przegotowanej i ostudzonej; gąsior zakorkować, korek zalać parafiną i postawić na słońcu. Jesienią przenieść go do śpiżarni; wódkę można zlać już po miesiącu, lecz najsmaczniejsza jest, jeśli rok przynajmniej na owocach postoi. Pozostałe w gąsiorze owoce zasypać obficie cukrem, lub też zalać gęstym, jak na konfitury ugotowanym syropem cukrowym; potrzymać na słońcu, lub w cieple ze dwa miesiące; potem scedzić otrzymaną nalewkę i dodać ją do słodkiej nalewki, bądź też używać, jako lekki likier do kawy. Gdyby wódka, tak przyrządzona, była za mocna, można do niej dodać przegotowanej i ostudzonej wody, lecz należy ją wtedy przed użyciem wytrzymać parę miesięcy w butelkach. W żadnym razie nie tłuc pestek śliwkowych, zalewając owoce spirytusem; aromatu będzie miała dosyć wódka, nabierając mocy na pestkach całych.

Wódka na niedojrzałych pomarańczkach i suszonych śliwkach

Tagi

niedojrzałe pomarańczki, śliwki suszone

Dziś ciekawy przepis na wódkę na suszonych śliwkach i świeżych, niedojrzałych pomarańczkach (te z powodzeniem zastąpić można suszonymi, o które w Polsce łatwiej). Podobnie, jak poprzednio podane przepisy na cytrynówkę i pomarańczówkę, tak też i ten wziąłem z Doświadczonych sekretów smażenia konfitur i soków oraz robienia konserw, galaret, marmolad, lodów, wódek, likierów, nalewek, ratafij, najrozmaitszych konserw owocowych w spirytusie i occie, owoców suszonych w cukrze i t.p. Florentyny i Wandy.

Wódka „Orange”

Wziąć dwie litry najlepszego spirytusu, wlać do niego półtory litry wody przegotowanej, wymięszać razem i przelać spirytus z wodą w dwa małe butle dwu litrowe. W jeden butel włożyć sześć małych, świeżych zielonych pomarańczek, w drugi pół kila suszonych, jak najlepszych śliwek francuskich, pokrajanych w drobne kawałki lub tylko przez pół przekrojonych, można nawet z pestką. Postawić oba butle w cieniu, niech stoją w spokoju przez trzy dni. Po trzech dniach przefiltrować wódką z obu butli przez bibułę i wymięszać razem. Zakorkować szczelnie i postawić w chłodnej piwnicy. Po trzech miesiącach dopiero doskonała wódka do picia Śliwki dają jej miłą słodycz i smak, a pomarańczki właściwą goryczką i zapach.