Nalewka gruszkowa wg pani Elżbiety, czyli coś dla cierpliwych

Tagi

Elżbieta Kiewnarska, gruszkówka, gruszki, nalewka, pani Elżbieta

Przepis czterdziesty z “Nalewek i likierów” Elżbiety Kiewnarskiej.

Nalewka gruszkowa

Na tę nalewkę należy brać gruszki najbardziej aromatyczne i soczyste, wszelkiego rodzaju bery, z drobnych gatunków doskonale są jałowcówki. Gruszek nie obierać z łupin, usunąć tylko szypułkę i ogonek. Gruszki pokrajać w kostkę, zachowując wszystkie ziarnka, które dodają aromatu. Gruszki krajać srebrnym lub złoconym nożykiem, aby nie poczerniały, co dałoby brzydki kolor nalewce. Trzy ćwierci gąsiora napełnić gruszkami, nalać do pełna spirytusem czystym (gruszki dają masę własnego soku, wódka więc byłaby zbyt lekka), zakorkować szczelnie, trzymać, dopóki ciepło, na oknie, na słońcu, potem blisko pieca lub blachy. Dopiero wiosną nalewkę zlać, gruszki obficie zasypać cukrem. Potrząsać często butlą, aby się cukier rozpuścił. Po scedzeniu powtórnem, gruszki jeszcze mocno wycisnąć we flanelowym worku; jeśli ten ostatni płyn będzie nieco mętny, przefiltrować go przez bibułę, poczem wszystkie trzy płyny połączyć, zbutelkować i zacząć używać dopiero następnej jesieni, czyli w rok po zalaniu.

Nalewka jarzębinowa wg pani Elżbiety

Tagi

Elżbieta Kiewnarska, jarzębina, jarzębinówka, nalewka, pani Elżbieta

Przepis trzydziesty dziewiąty z “Nalewek i likierów” Elżbiety Kiewnarskiej.

Nalewka jarzębinowa

Dobrze przemarznięte jarzębiny upiec w piecu lub pod blachą, uważając, aby się nie przypaliły. Sypać warstwami w gąsior, przesypując rzędy jarzębiny cukrem kryształem. Cukru na kilo jarzębiny brać pół kilo. Na każde kilo jarzębiny wcisnąć sok z całej cytryny. Gdy się tak nasypie cukru i owocu trzy ćwierci gąsiora, nalać do pełna zwykłą, dobrą wódką. Trzymać w cieple parę miesięcy i więcej, aż się cały cukier rozpuści Nalewkę zlać, jarzębiny ugnieść wałkiem w makutrze i przez gęste płótno sok z nich wycisnąć. Jeśli sok ten niedość klarowny, przefiltrować go przez bibułę i złączyć z resztą nalewki. Przechowywać mocno zakorkowaną w suchej śpiżarni.

Nalewka śliwkowa wg pani Elżbiety

Tagi

Elżbieta Kiewnarska, nalewka, pani Elżbieta, suszone śliwki, śliwówka, śliwki

Przepis trzydziesty ósmy z “Nalewek i likierów” Elżbiety Kiewnarskiej.

Nalewka na dwa rodzaje śliwek

Gąsior napełnić do trzech ćwierci jakiemikolwiek (sic!) bardzo dojrzałemi śliwkami (najlepsze są jednak dobre, soczyste węgierki), zalać wódką, spirytusem, lub pół na pół spirytusem i wódką, szczelnie zamknąć i trzymać na słońcu lub w cieple do nowego roku. W początku grudnia takąż samą ilość zwykłej wódki nalać na francuskie, suszone śliwki, biorąc ich dziesięć deka na litr wódki. Trzymać tę wódkę, szczelnie zakorkowaną, cały czas w cieple. Po pierwszym stycznia zlać oba płyny razem i zaprawić cukrem, a raczej syropem, zrobionym z pół kilo cukru i szklanki wody na każdy litr wódki. Śliwki suszone mocno wycisnąć przez płótno i dodać do nalewki. Śliwki świeże zasypać grubo cukrem, trzymać w cieple, często potrząsając gąsiorem. Gdy cały cukier się rozpuści, zlać płyn i dodać do nalewki, lub używać go, jak lekki likier do kawy.

Nalewka brzoskwiniowa wg pani Elżbiety

Tagi

brzoskwinie, Elżbieta Kiewnarska, nalewka, pani Elżbieta, pousse-cafe

Przepis trzydziesty siódmy z “Nalewek i likierów” Elżbiety Kiewnarskiej.

Nalewka brzoskwiniowa

Robi się tak samo, jak morelowa, biorąc na nią tylko najbardziej dojrzałe, a nawet przejrzałe brzoskwinie. Po zlaniu z nich gotowej nalewki, na owoce nalewa się gęstego, ostudzonego syropu cukrowego i używa się ich, jak i moreli, na eleganckie „pousse-cafe” do czarnej kawy.

Nalewka morelowa wg pani Elżbiety

Tagi

Elżbieta Kiewnarska, morele, nalewka, pani Elżbieta, pousse-cafe

Przepis trzydziesty szósty z “Nalewek i likierów” Elżbiety Kiewnarskiej.

Nalewka morelowa

Nałożyć więcej, niż połowę gąsiora lub słoja od Wecka dojrzałemi morelami, wsypać połowę ich wagi cukru kryształu i zalać dobrą wódką, dodając do niej na każdy litr, szklankę spirytusu. Gąsior, szczelnie zakorkowany, lub słój zamknięty, jak do gotowania kompotów, wystawić na trzy tygodnie na działanie słońca, często nim potrząsając, aby się cukier rozpuścił. Po trzech tygodniach nalewkę zlać i zbutelkować. Ponieważ morele w naszym klimacie należą do kosztowniejszych owoców, należy zrobić gęsty syrop cukrowy, jak na konfitury, zimnym zalać morele, przełożone do zwykłego już słoja, obwiązać go pęcherzem i przenieść do śpiżarni. Po miesiącu morele te można podawać wraz z syropem, jako „pousse-cafe”,* zamiast likieru do czarnej kawy.

* pousse-cafe – najczęściej trunek lub owoce w alkoholu podawane wraz z kawą po posiłku

Nalewka mieszana, ukraińska wg pani Elżbiety

Tagi

Elżbieta Kiewnarska, maliny, nalewka, pani Elżbieta, porzeczki, wiśnie

Przepis trzydziesty piąty z “Nalewek i likierów” Elżbiety Kiewnarskiej.

Nalewka mięszana, ukraińska

Dwa kilo wisien czarnych, kilo porzeczek czerwonych i kilo malin, najlepiej leśnych, ugnieść doskonale drewnianą łyżką na misce, lub, co lepiej, utrzeć wałkiem w makutrze. Gdy owoc utarty postoi pięć do sześciu godzin, wycisnąć sok przez prasę (może być prasa od Jupitera), przecedzić i zważyć. Ile będzie soku, tyle wziąć na wagę dobrej, mocnej wódki. Zmięszać z sokiem. Dodać taką samą ilość (ile było soku) cukru tłuczonego (nie kryształu), nakoniec (sic!) wrzucić, na każdy litr płynu, cztery utłuczone gorzkie migdały, laskę cynamonu i cztery goździki. Gąsior zawiązać mokrym pęcherzem, lub też zakorkować i korek zalać parafiną. Postawić na słońcu, codziennie potrząsać gąsiorem, aby przyśpieszyć rozpuszczenie się cukru. Po sześciu tygodniach jest gotowa. Przelać do butelek, zakorkować i przechowywać, jak wszystkie nalewki.

Nalewka mieszana wg pani Elżbiety

Tagi

Elżbieta Kiewnarska, maliny, nalewka, pani Elżbieta, poziomki, róża, truskawki

Przepis trzydziesty czwarty z “Nalewek i likierów” Elżbiety Kiewnarskiej.

Nalewka mieszana

W duży gąsior wlać trzy litry spirytusu, wsypywać weń kolejno po dwie szklanki poziomek, malin, truskawek (słodkich, ananasowych) i listków cukrowej róży (centyfolji), bez żółtych koniuszczków. Nakoniec (sic!) wrzucić dwie nieduże cytryny, pokrajane w pasy (po odrzuceniu ziarn). Postawić to wszystko na trzy tygodnie na słońcu. Po upływie tego czasu nalewkę zlać, owoce wycisnąć przez płótno; jeśli ten drugi płyn niedość (sic!) czysty, przefiltrować go. Na każdy litr tej nalewki wsypać pół kilo cukru, zalać nalewką i ponownie gąsior postawić na słońcu, na trzy tygodnie. Często potrząsać gąsiorem, aby przyśpieszyć rozpuszczenie się cukru. Gdy się cały dokładnie rozpuści, nalewkę przelać do butelek, zakorkować i korki zalać parafiną.

Nalewka poziomkowa wg pani Elżbiety

Tagi

Elżbieta Kiewnarska, nalewka, pani Elżbieta, poziomki

Przepis trzydziesty trzeci z “Nalewek i likierów” Elżbiety Kiewnarskiej.

Nalewka poziomkowa

Nalewka ta jest wyborna w smaku, ma śliczny kolor i oryginalny aromat. Należy na nią brać poziomki zaraz po zebraniu, używać tylko poziomek leśnych, gdyż ogrodowe, tak zwane remontujące lub miesięczne, są mało aromatyczne. Poziomki zalewa się pół na pół spirytusem z wódką i trzyma gąsior z niemi na słońcu wyraźnie tylko 24 godziny. Gdybyśmy trzymali go dłużej, nalewka od ziarnek poziomek nabierze nieprzyjemnej goryczy; to samo będzie, jeśli użyjemy poziomki niezbyt świeże, a nawet takie, co czas dłuższy po zebraniu postały. Nalewkę zlać, sok z pozostałych poziomek przez gęsty muślin wycisnąć. Na litr tego płynu ugotować syrop z pół kilo cukru i szklanki wody, do gorącego wlać nalewkę, jednocześnie wsypując łyżeczkę od kawy soli cytrynowej (kwasku). To ostatnie jest konieczne dla zachowania ładnego koloru. Postawić na lodzie, aby jak najdokładniej i prędko zastudzić nalewkę. Jak najprędzej butelkować, korkować i korki zalewać parafiną. Przechowywać w ciemnem miejscu.

Nalewka malinowa wg pani Elżbiety

Tagi

Elżbieta Kiewnarska, malinówka, maliny, pani Elżbieta

Przepis trzydziesty drugi z “Nalewek i likierów” Elżbiety Kiewnarskiej.

Nalewka malinowa

Na nalewkę malinową bierze się maliny leśne, jako aromatyczniejsze. Ponieważ maliny są bardzo soczyste i nie mają, jak owoce pestkowe, ziarnek, z których trzeba wyciągać aromat, wystarczy trzymać je zalane alkoholem tydzień najwyżej. Dłuższe trzymanie tej nalewki na słońcu ujemnie wpływa na jej kolor. Po zlaniu nalewki, zaprawia się ją jednym z podanych wyżej sposobów – albo zasypując pozostały owoc cukrem (w takim razie owoce, po zlaniu syropu, należy doskonale wycisnąć przez flanelowy worek) – bądź też zaprawiając nalewkę gotowym syropem cukrowym.

Nalewka czereśniowa zapiekana wg pani Elżbiety

Tagi

czereśniówka, czereśnie, Elżbieta Kiewnarska, nalewka, pani Elżbieta

Przepis trzydziesty pierwszy z “Nalewek i likierów” Elżbiety Kiewnarskiej.

Zapiekanka z czereśni

Robi się tak samo, jak z wiśni, ponieważ jednak czereśnie są dużo słodsze, bierze się do niej o połowę mniej cukru, lub też, o ile te owoce jednocześnie dojrzeją, dodaje się do czereśni trzecią część białych malin, lub białych porzeczek. Zapiekanka z czereśni jest bardzo aromatyczna i, o ile jest robiona z czereśni białych, ma śliczny, jasno złocisty kolor.